vertaling Dick Martijn

De laatste tijd zijn er veel veranderingen geweest in de taxonomie van de reptielen en amfibieën. Vaak zijn deze nieuwe inzichten grotendeels gebaseerd op moleculair onderzoek van eiwitten en/of genetisch materiaal. Er blijken veel cryptische soorten te bestaan, die uitsluitend met bovenstaande technieken uit elkaar zijn te houden en waar de verschillende “clades” of afstammingsgroepen mee kunnen worden gedefinieerd.
Toen deze technieken nog niet bestonden konden soorten alleen worden onderscheiden door bijvoorbeeld kleur, tekening of gedrag. Wij gaan er als vanzelfsprekend van uit dat dit een overzichtelijke en begrijpelijke methode is. Maar zo gemakkelijk blijkt dat in het verleden helemaal niet te zijn gegaan. Het correcte onderscheid van verschillende soorten op morfologische gronden, dat wij nu volkomen normaal vinden, is in het verleden vaak zeer moeizaam tot stand gekomen.
Een boeiende illustratie hiervan is dit al zeer bejaarde artikel uit 1905 uit Blätter für Aquarien- und Terrarienkunde, welk voor ons werd vertaald door Dick Martijn. Het betreft het uiterst moeizame onderscheid tussen Podarcis tiliguerta van Corsica en Sardinië enerzijds, en verwante muurhagedis-achtigen uit Europa anderzijds. Er zijn enkele van de originele illus­traties opgenomen, evenals enkele meer recente foto’s.
Zeker in de begintijd van de taxonomie, welke door de auteur ook wordt beschreven, was er zoveel verwarring, dat het bijna verbazingwekkend is dat het ooit nog goed is gekomen. Ook in 1905 duiken nog veel namen op, die ondertussen zijn aangepast en gecorrigeerd.
In de loop van de twintigste eeuw is er meer overeenstemming in naamgeving gekomen, waarbij de nieuwe inzichten op basis van moleculaire technieken als een extra bonus kunnen worden beschouwd. Het blijft echter nuttig bewust te zijn van de geschiedenis van de taxonomie. Vandaar deze vertaling, waar alleen enkele recente foto’s aan zijn toegevoegd.