Gepubliceerd in jaargang 75, nummer 6 van Lacerta
Berghe, Gerard van den & Peter Mudde
Over Lygodactylus conraui
Tekstfragment
In de jaren zeventig van de vorige eeuw kwamen de eerste exemplaren van deze kleine gekkootjes naar Nederland. In die tijd verbleef Max Ammer in Nigeria en onderhield van daar contact met Nederlandse terrariumliefhebbers. Zo vertelde hij dat hij in het oerwoud in Nigeria, bij het verplaatsen van een boortoren, op die boortoren een klein groen gekkootje had gezien. Dat zorgde voor enige sensatie, want daarbij dacht een ieder meteen aan een daggekko en ‘dus’ een Phelsuma-soort, en die waren niet bekend van het vasteland van Afrika. Niet eens aan de oostkust, dus de vondst van een Phelsuma aan de westkust zou een regelrechte sensatie zijn.
Het was Erik van Eijsden die de juiste naam bij het beestje vond: Lygodactylus conraui (van Eijsden, 1978).
English summary
About Lygodactylus conraui
Almost 50 years ago some small green diurnal geckos were send from Nigeria to the Netherlands. These turned out to be Lygodactylus conraui. Breeding was not successful in those years, so no animals or offspring seems to have survived in captivity.
Within a few years one of the authors found the same species in Ghana, although brown instead of green. Their range is from Liberia to Cameroon and Angola.
Recently some animals were imported from Cameroon to the Netherlands, and the other author keeps a male and two females in a terrarium of 50x50x60 cm, fitted with branches and Philodendron. They are fed small crickets, firebrats and beetle-grubs. Moreover they like Phelsuma-food (Phelsumax).
Together the females laid some fourteen eggs in six months. The prefer to lay their eggs in small tubes like test-tubes, which makes it easy to remove them and place them in an incubator. The hatchlings are very small and need small-sized food accordingly.
This species can be compared to L. williamsi, which is endangered, so it could replace this protected animal in the hobby.